Έρωτας και γεωμετρία.

Κάποτε ήμασταν στο 0. Έπειτα, λέγεται πως αυτή η ανώτερη δύναμη που φέρει το όνομα "Θεός" προκάλεσε το μεγάλο big bang και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο κόσμος τούτος. Αληθοφανές, αν σκεφτείς ότι το 0 δεν παράγει, δεν γεννάει. Και πόσο μάλλον την απειρία για την οποία ο κόσμος είναι καταδικασμένος να υφίσταται. Βέβαια, μπορεί να μην υπάρξει καν απειρία και ο κόσμος κάποτε να πάψει να υπάρχει. Αλλά εάν υπάρξει, αλήθεια πως ορίζεται το άπειρο;

Δύο κύκλοι ενωμένοι που μας μάθανε πως αντιπροσωπεύουν τα πάντα, την αιωνιότητα, τον δρόμο μιας ευθείας δίχως τέλος. Μέσα από δυο κύκλους γεννιέται το χάος. Κι όλα είναι τόσο απροσδιόριστα με τους κύκλους. Στα μαθηματικά τους αποκαλούμε ομόκεντρους  και στη ζωή φαύλους. Είναι αυτή η κατάσταση που συνεχώς επαναλαμβάνεται δημιουργώντας αντίγραφα του εαυτού της. Άλλοτε μικρότεροι κύκλοι κι άλλοτε μεγαλύτεροι, ανάλογα με τα π(ρόσωπα)=3,14  και τα ρ(ίσκα), δηλαδή την ακτίνα του κύκλου.

Θυμάμαι εκείνο το παιδί που ποτέ του δεν ζωγράφισε έναν σωστό κύκλο. Πως να μιλήσεις για ισομέρεια και συμμετρία σε ένα παιδί των άκρων;  Κάποιοι το αποκαλούσαν αποτυχημένο, η μαμά του απλώς άτυχο.  H δασκάλα στο σχολείο έλεγε, πως ήταν έξυπνο παιδί, απλά "δεν έπιανε το χέρι του".

Εκείνο το παιδί ακόμα προσπαθεί να μάθει ζωγραφίζοντας κύκλους. Οι κύκλοι του τώρα ενώνουν τις χρονικές περιόδους στη ζωή του. Καμιά φορά το πάθος του λειτουργεί σαν μια γεωμετρική πρόοδος και τότε τα αποτελέσματα αυξάνονται ταχύτατα. Τα συναισθήματα, τα φιλιά, η θλίψη, οι εκρήξεις, η ζήλια.

Μετά από 15 ολόκληρα χρόνια ακόμα το θυμάμαι εκείνο το παιδί. Ακόμα θυμάμαι την εμμονή του περί κύκλων. Ακόμα θυμάμαι πόσο αποτυχημένη ήταν η προσπάθειά του. Ακόμα θυμάμαι την απειρία των άκρων του. Ποτέ δεν το ξεχνάω. Κάθε μέρα το κοιτάζω στο καθρέφτη και δακρύζω.

Όμως τώρα έχω βάλει κατά νου ένα σχέδιο κι αυτή τη φορά μπορεί και να πετύχει. Το κρίσιμο με τους κύκλους λοιπόν, είναι να μάθεις πότε και πως πρέπει να κλείνουν. Να μάθεις να μην εγκλωβίζεσαι μέσα τους. Το τέλος καθορίζεται από την αρχή λένε. Πολλά μηδενικά μοιάζουν με κύκλους. Κι όπως σου' πα το μηδέν δεν παράγει. Για αυτό να μην ανοίγεις επικίνδυνους κύκλους μάτια μου...


Υ.Γ. Αφιερωμένο στην Κ. που μου έμαθε για κάποιους κύκλους με λίγο έρωτα ή μπορεί και πολύ.