Η ελπίδα φίλοι μου δεν πεθαίνει...
Την πιάνω απο το λαιμό την σφίγγω με ολη μου τη δύναμη,
την κολλάω στον τοίχο, παίρνω το μαχαίρι...Πάλι δειλιάζω!!
Καταβάθος φοβάμαι την αλήθεια κι ας σκυλιάζω για αυτήν!
Το άσπρο και το μαύρο δεν μ'άρεζαν ποτέ άλλωστε...
Κι η διαίσθηση που πάντα με προδίδει...
Απόψε εδώ είναι..
Κορμιά, κορμιά, κορμιά διαφορετικά μέσα σου.
και πρόσωπα, πρόσωπα, πρόσωπα διαφορετικά πάνω σου.
Ω ρε κάτι μάσκες!
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.
ΘΛΙΨΗ.
ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ που δεν ακούγονται.
ΣΚΙΕΣ.
ΚΑΝΕΙΣ.Δεν με έχει νιώσει..
ΦΟΒΟΣ. Για όλα και για όλους.
ΦΥΓΗ.
λόγια, λόγια, λόγια..Ανειπωτα! Εσύ ξέρεις..
ΣΥΓΝΩΜΕΣ ανούσιες.
ΟΡΓΗ.
ΑΔΙΚΙΑ.
ΜΝΗΜΕΣ καταραμένες.
ΑΠΩΛΕΙΑ. Πόσο τρομακτική λέξη?
ΦΕΓΓΑΡΙΑ μισά.
ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ έτσι να 'χουμε να αγαπάμε.
ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
ΧΑΜΟΓΕΛΑ δυστυχισμένα.
ΣΥΝΗΘΕΙΑ.
ΑΛΛΑΓΗ πορείας.
άντρες που δεν ξέρουν πως να είναι άντρες
και γυναίκες που δεν ξέρουν πως να είναι γυναίκες
ΑΝΘΡΩΠΟΙ αν υπάρχουν ακόμα.
ΟΡΕΞΕΙΣ. Σε ποιο αντικατάστατό της πάνω να τις κατευνάσουμε και απόψε εε?
ΣΕ ΚΛΑΙΩ.
NTΡΟΠΗ.
ΝΥΧΤΕΣ που θα 'πρεπε να ναι μέρες
Κι εσύ στον κόσμο σου κι εγώ στο δικό μου
ΠΑΡΑΝΟΙΑ την αγγίζω τώρα τελευταία συχνά.
ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ.
ΨΕΜΑ ΜΟΥ.
το συννεφάκι με τις σκέψεις μου και τα χρώματα φεύγει σιγά σιγά κουράστηκε να βρέχει πόνο..
ΚΕΝΟ
ΑΝΑΣΕΣ που ποτέ δεν ενώθηκαν.
ΗΘΙΚΗ για γελια.
ΕΡΩΤΑΣ. Να θυμηθώ να ψάξω την ετυμολογία της λέξης αυτής γιατί πάντα με μπέρδευε!
ΠΑΝΤΑ και ΠΟΤΕ. Μα τι ηλίθιες λέξεις κι ακόμα πιο ηλίθιοι εμείς που τις πιστεύουμε.
Για μας που έχουμε απομείνει να αισθανόμαστε το λεω..οχι για τους άλλους εε? το νου σου!
ΣΙΩΠΗ.
ξέρω δεν βγάζεις νόημα πάλι απο όλα αυτά...
δεν πειράζει..
δεν πειράζει που πάλι γίνομαι παράξενη, κωλοευαίσθητη και οι λέξεις μου σε τρομάζουν
δεν πειράζει αν φύγεις..δεν πειράζει που σύντομα θα φύγεις...
δεν πειράζει που πάλι θα χαθώ..
δεν με πειράζει τίποτα πια..ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ!
