*Aπόσπασμα απο το ποιήμα “Αγαπημένη μου” του Τάσου Λειβαδίτη
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Kαι τότε όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδια
θάναι δικά μας.
Θά ‘θελα να φωνάξω τ’ όνομά σου,
αγάπη μου, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Nα το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει.
Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;-
μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά
σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια
με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,
αγαπημένη μου…
Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα
εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα
και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.
Αφιερωμένο σε όλους τους ερωτευμένους που θα γιορτάσουν σήμερα μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα...
Αφιερωμένο και σε όλους εκείνους που ακόμα δεν βρήκαν κάποιον να μοιραστούν τον ίδιο ουρανό...
Σήμερα δημιουργήστε,
αγαπήστε βαθειά,
ερωτευτείτε κεραυνοβόλα,
ακούστε δυνατά μουσική,
δώστε υποσχέσεις,
ταξιδέψτε στα μάτια των αγαπημένων σας,
αγκαλιαστέ το σύντροφό σας όσο πιο σφιχτά γίνεται γιατί μπορεί να μην τον έχετε πάντα διπλά σας,
τσαλαπατήστε τον εγωισμό σας,
αγοράστε δώρα συμβολικά και όχι ακριβά..(Όσοι σας αγαπάνε πραγματικά ,θα το εκτιμήσουν)
πείτε στα άτομα που θέλετε κοντά σας πόσο πολύ τα χρειάζεστε,
φωνάξτε αυτά που νιώθετε μέχρι να σας ακούσουν γιατί αν δεν ακουστήκατε μέχρι τώρα...αύριο δεν μπορεί...θα ανοίξουν τα αυτιά τους επιτέλους!
Κάνω εγώ την αρχή, αφήνοντας πίσω όλα τα σχόλια χλευασμού της γιορτής!
O έρωτας , η αγάπη, το πάθος, το αποθυμένο, η εμμονή ή όπως αλλιώς το ορίζεται, καθώς κατέχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να εχει και μία ξεχωριστη μέρα εορτής!
Αγνοήστε όλους τους δήθεν "ορθολογιστές", τα πρεζόνια εγωισμού που κατοικούν σε έναν κόσμο πλασμένο με απάθεια, με θεμέλια την αναισθησία και σύντροφο την ιδέα του φτηνού ή μάλλον καλοπληρωμένου ερώτα!
Για μένα ο έρωτας θα είναι πάντα η μόνη αιτία που αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει
Και δεν ξεπουλιέται έτσι όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, δεν ανταλλάζεται ,δεν περιγράφεται για αυτό σταματάω εδώ !
Πάλι ρομαντική γίνομαι.. Ξέρω δεν σ’ αρέσει! Δεν πειράζει.. Έχω συνηθίσει να μην σ ’αρέσει τίποτα πάνω μου και πιο πολύ μέσα μου…Κι λένε πως είμαι όμορφη κοπέλα. Αφού καλή είμαι(αν το διάβαζες, θα γελούσες τώρα) , αλλά εσένα δεν σε συγκινεί αυτό.Τίποτα από όσα έκανα και κάνω δεν σε συγκινεί.. Έτσι λένε. .Και να σου πω την αλήθεια δεν θέλω, αλλά τους πιστεύω. Αφού εσύ ποτέ δεν μιλάς..Κάποιον πρέπει να πιστέψω..
Πειράζει που γράφω πάλι κατηφορικά? Πειράζει που εγώ σήμερα γιορτάζω? Πειράζει που είμαι ερωτευμένη και το φωνάζω? Πειράζει που θέλω να σε δω ? Ναι, αυτό το τελευταίο πειράζει γαμωτο!
Γιορτάζω εγώ για 'σενα...Πειράζει? ΠΕΙΡΑΖΕΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ
