Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Tελευταία φορά!!


Μάλλον είναι η τελευταία φορά που σου γράφω...
Μέχρι και το μολύβι μου διαμαρτύρεται που γράφω χωρίς να παίρνω απάντηση…
Άραγε με σκέφτεσαι κι εσύ καμιά φορά?
Εγώ σήμερα έφερα στο μυαλό μου τις στιγμές μας κι ύστερα τις ξέσκισα. Σαν φωτογραφίες γιατί τώρα πρέπει να βγάλω καινούργιες πιο φωτεινές, πιο αληθινές,πιο ουσιώδες!
Βλέπω πως εσύ δεν με χρειάζεσαι πια στη ζωή σου…Για την ακρίβεια ποτέ δεν με χρειάστηκες κι εγώ δεν ανέχομαι να βάζω τον εαυτό μου σε θέση μικροβίου στη ζωή κανενός, όπως δεν θα ανεχτώ πολλά από ‘δω και πέρα…
τι να πεις εεε? Άλλωστε ποτέ δεν είχες χρόνο για παραπάνω εξηγήσεις δεν σε βόλευαν μάλλον ή καλυτέρα δεν ήθελες να μπεις καν στο κόπο για να εφεύρεις νέες
Λυπάμαι που δεν φάνηκα αντάξια των προσδοκιών σου, αλλά τελευταία φορά είναι που λυπάμαι..
Γιατί αυτά που πέταξες εσύ είναι μάλλον χρυσός για κάποιον άλλον!
Kι αν εσύ δεν μπορείς να δεις όσα έχω ή δεν σου φτάνουν είναι καιρός να φεύγω και να σ’ αφήσω στην άγνοια σου…
όλα τα λύσαμε, μπορείς να είσαι ήρεμος τώρα…βλέπεις?
Καλημέρα και να ‘σαι καλά !

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Να ζείς,να αγαπάς και να μαθαίνεις....


 Απόσπασμα απο το βιβλίο "Na ζεις,να αγαπάς και να μαθαίνεις" του Λεό Μπουσκάλια.Ένα βιβλίο που κατα τη γνώμη μου θα πρέπει να διαβάσουμε όλοι όσοι πιστεύουμε στον άνθρωπο και στις δυνατοτητες του!Για όλους όσους έχουν αυτοεκτίμηση,πίστη και όραμα...


H ευτυχία μου είμαι εγώ, όχι εσύ.
Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί να είσαι περαστικός,
Αλλά κι επειδή εσύ θέλεις να είμαι αυτό που δεν είμαι.
***********
Δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένη όταν αλλάζω.
Μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω τον εγωισμό σου.
Ούτε μπορώ να νιώσω ήρεμη όταν με κριτικάρεις που δεν σκέφτομαι σαν εσένα
Ή που δεν βλέπω όπως εσύ.
Με φωνάζεις επαναστάτρια.
Κι όμως κάθε φορά που απέρριψα τα πιστεύω σου
Εσύ επαναστάτησες ενάντια στα δικά μου.
Δεν προσπαθώ να διαμορφώσω το μυαλό σου.
Ξέρω πως είναι δύσκολο να είσαι απλά εσύ
Και δεν μπορώ vα σου επιτρέψω να μου υπαγορεύσεις τι θα είμαι—
Γιατί βάζω όλη μου την προσοχή να είμαι εγώ.
*********
Είπες πως είμαι διάφανη
Κι εύκολα με ξεχνούν.
Γιατί τότε προσπάθησες να χρησιμοποιήσεις τη ζωή μου
Για να αποδείξεις στον εαυτό σου ποιος είσαι;

...... "και αν το όνομα είναι θαύμα,θα πετύχουν τα πάντα"

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Βλέπω χαμόγελα…


Βλέπω χαμόγελα…
Όχι δεν πραγματοποιήθηκαν οι ευχές μου, ούτε βγήκαν αληθινά τα όνειρα μου, αλλά σήμερα βλέπω καθαρά πως ο εαυτός μου είναι πια τα πάντα!
Όταν ξέρεις ποιος είσαι ,τι ψάχνεις και έχεις δύναμη ψυχής τότε μπορείς να καταφέρεις τα πάντα!! Να φτάσεις το ηλιοβασίλεμα, να παλέψεις με δράκους, να νικήσεις το ψέμα, να κάνεις μαγικά…
Βλέπω χαμόγελα…
Η ζωή να ξέρεις, έχει μαλώσει μαζί μου χρόνια τώρα…Δεν με συμπαθεί ούτε κι εγώ! Μην κοιτάς που την ανέχομαι.
Αυτή την φορά όμως…αυτή την φορά στο ορκίζομαι πως δεν θα της την χαρίσω!
Τώρα έμαθα πως ο καθένας μας είναι μόνος του, πορεύεται μόνος του, παλεύει μόνος του, πεθαίνει μόνος του. Στο θεσμό της φιλίας δεν πίστεψα ποτέ μου, όπως και για τις ιστορίες αγάπης έχω αρχίσει να αναθεωρώ τελευταία. Μην νομίζεις…και φίλους έχω και αγόρι έχω και έχω ζήσει κι εγώ τις δικές μου ιστορίες αγάπης, απλώς τώρα τελευταία μου λείπουν οι άνθρωποι…Όσο για την αγάπη? Είναι κάτι σπάνιο στις μέρες μας που δεν υπολογίζεται και πολύ! Και ο έρωτας ξεθυμαίνει εύκολα παρέχοντας ως μόνη λύση μία σειρά συμβιβασμών που στο τέλος σε πνίγουν κι αυτοί! Πως αναποδογύρισαν όλα μέσα μου? Με απογοήτευσαν όλοι, έμεινα μόνη μου ,τους έδιωξα όλους, βλαστήμησα, έχασα τα πιστεύω μου, έκρινα τους άλλους σαν να ήμουν εγώ η τέλεια. Μα δεν είμαι τέλεια, αλλά μ’ αρέσει! Γουστάρω να κάνω λάθη , γουστάρω που σκοντάφτω , την βρίσκω που είμαι αφελής και αδέξια! Αγαπάω τον εαυτό μου. Έμαθα να τον αγαπάω γιατί είναι ο μόνος που θα με συντροφεύει για πάντα! Όλα σβήνουν, όλα χάνονται, όλα περνάνε, όλα αλλάζουν ,η ζωή προχωράει κι εσύ θέλεις δεν θέλεις πρέπει να συμβαδίσεις μαζί της μέχρι να καταλάβεις πως όταν έχεις την υγεία σου(ψυχική και σωματική) ΟΛΑ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ, ΟΛΑ! Να προσέχεις μόνο σ’ όλο το ταξίδι να μην αφήσεις κανέναν να σου χαλάσει το χαμόγελο ξανά και να μην θυσιάσεις αυτά τα μάτια πουθενά!
Βλέπω χαμόγελα…
Ακόμα χάνω την ισορροπία μου, ακόμα πέφτω, ακόμα κλαίω ,ακόμα απογοητεύομαι ακόμα ντρέπομαι που το βάζω στα πόδια όταν φοβάμαι , ακόμα στενοχωριέμαι που τα παράτησα έτσι όταν είχα σχεδόν φτάσει.. Λυπάμαι που φεύγω αλλά βλέπω χαμόγελα πιο πέρα.. Εγώ στο είπα δεν θα της την χαρίσω!